Vroegtijdige detectie van en reactie op de verslechtering van de toestand van een patiënt in de algemene zorg

Een verslechtering van de toestand van patiënten vaststellen

Een vroege vaststelling van verslechtering van de toestand van patiënten is van essentieel belang om te kunnen ingrijpen bij ernstige aandoeningen zoals sepsis. Vroege indicatoren kunnen echter subtiel aanwezig zijn, waardoor detectie moeilijk en subjectief wordt.

Vaak zijn er diverse tekenen of symptomen die, wanneer ze tegelijk optreden, kunnen duiden op het begin van een aandoening die veel ernstiger is dan kan worden vastgesteld als er naar slechts één van die tekenen of symptomen wordt gekeken. Het verzamelen van verschillende informatie om het volledige beeld te kunnen zien is van cruciaal belang om snellere, beter onderbouwde beslissingen te kunnen nemen in de zorgverlening.

Afdelingen voor algemene zorg worden geconfronteerd met verschillende unieke uitdagingen bij de vroegtijdige detectie van de verslechtering van de toestand van patiënten.

• De zorgbehoeften van patiënten nemen toe, maar het aantal medewerkers per aantal patiënten meestal niet.
• Een groter aantal medewerkers, met verschillende niveaus van klinische training en ervaring, meet de vitale functies bij patiënten.
• Sommige belangrijke indicatoren van verslechtering maken niet consequent deel uit van de routinematige meting van vitale functies (bijv. ademhalingsfrequentie, vochtbalans en bewustzijnsniveau).
• Vitale functies worden doorgaans niet continu bewaakt in deze omgeving. In plaats daarvan worden ze elke vier tot zes uur steekproefsgewijs gecontroleerd, afhankelijk van de patiënt. De tijd die wordt besteed aan het beoordelen van de patiënt tijdens die bezoeken aan het bed is cruciaal voor het verzamelen van uitgebreide informatie en deze zo weer te geven dat op basis daarvan actie ondernemen kan worden, waardoor artsen snel kunnen reageren voor een betere uitkomsten voor de patiënt.

Hoe kunnen afdelingen voor algemene zorg de vroegtijdige detectie verbeteren zonder de bestaande klinische workflows drastisch te verstoren?

Het belang van vroegtijdige detectie

Uit onderzoek blijkt dat de tekenen en symptomen van klinische verslechtering al zes tot acht uur vóór een gebeurtenis of stilstand kunnen worden gedetecteerd.¹ Fysiologische tekenen en symptomen van klinische verslechtering kunnen echter in een vroeg stadium moeilijk te detecteren zijn.

• Verslechtering van de klinische toestand van een patiënt vindt vaak al enkele uren vóór een kritieke gebeurtenis plaats, waardoor een vroegtijdige detectie van tekenen en symptomen het ziekenhuispersoneel de tijd geeft om in te grijpen.
• Evidence-based praktijken om vroege klinische verslechtering aan te pakken omvatten de implementatie van een Rapid Response Team (RRT).
• Zorgverleners snel voorzien van intelligent gefilterde informatie over specifieke patiëntcondities aan het bed kan de onderbouwing van de klinische besluitvorming verbeteren.
• Om vroegtijdige detectie te ondersteunen, wijzen zogenaamde track and triggermethoden (TTM's) een cijferscore toe aan specifieke tekenen en symptomen die de patiënt vertoont of aangeeft.

Het is aangetoond dat het gebruik van Early Warning Scores en met name geautomatiseerde scores in plaats van handmatige berekeningen, doeltreffender zijn.

• Verpleegkundigen die gebruikmaakten van analytische besluitvorming, hebben twee keer zo vaak Rapid Response Teams (RRT's) ingezet als verpleegkundigen die alleen hun intuïtie gebruikten.²
• Het is aangetoond dat het drie keer per dag berekenen van Modified Early Warning Scores (MEWS, aangepaste vroegtijdige signaleringsscores) resulteert in twee keer zo veel RRT-oproepen en het aantal IC-verplaatsingen met 40% verlaagt .³
• De implementatie van een Pediatric Early Warning Score (PEWS) op een pediatrische afdeling resulteerde in een verbetering van de toestand van 85% van de kinderen met PEWS ≥ 3 binnen 24 uur na een snelle medische ingreep.⁴

Een oplossing voor het verbeteren van de detectie en het ondersteunen van snellere zorgbeslissingen

Het kan intimiderend lijken om een proces op te nemen voor het verzamelen van de informatie die belangrijk is voor het detecteren van een verslechtering van de toestand van patiënten, en om deze te gebruiken als hulpmiddel bij de ondersteuning van de klinische besluitvorming. Het verdient daarom aanbeveling om dit een integraal en intuïtief onderdeel te maken van het meten van vitale functies dat artsen elke dag doen.

Welch Allyn Connex® -apparaten voor het meten van vitale functies kunnen ziekenhuizen helpen bij het combineren van metingen van vitale functies met het verzamelen van aanvullende informatie uit patiëntobservaties, en dat alles in één workflow.

• Vitale functies en aanvullende verzamelde informatie worden automatisch berekend om een totale patiëntscore te genereren, rechtstreeks op het apparaat naast het bed.
• Artsen krijgen berichten te zien die specifieke responsacties bieden op basis van de score van de patiënt en de protocollen van uw instelling.
• De volledige informatie kan dan rechtstreeks naar het patiëntendossier in het EPD worden gestuurd.

Samenvatting

Nu er op medische en chirurgische zorgafdelingen patiënten met een hogere zorgbehoefte liggen, hebt u intuïtieve hulpmiddelen nodig voor het eerder vaststellen van verslechtering van de toestand van patiënten, die aansluiten bij de bestaande workflows. Het gebruik van geautomatiseerde Early Warning Scores, zoals die in Welch Allyn Connex-apparaten voor het meten van vitale functies, kan helpen de tijdige beslissingsondersteuning te bieden die artsen nodig hebben om direct aan het bed te reageren op veranderingen in de toestand van patiënten.

Referenties

1. Utilization of Electronic Modified Early Warning Score to Engage Rapid Response Team Early in Clinical Deterioration; Melody A. Rose, DNP, RN; Lee Ann Hanna, PhD, RN; Sareda A. Nur, MD; Constance M. Johnson, PhD, RN. Journal for Nurses in Professional Development & Volume 31, Issue 3.

2. Parker, C. J. (2014). Decision-making models used by medical-surgical nurses to activate rapid response teams. MedSurg Nursing, 23(3), 159-164.

3. Ludikhuize, J., Borgert, M., Binnekade, J., Subbe, C., Dongelmans, D., & Goossens, A. (2014). Standardized measurement of the Modified Early Warning Score results in enhanced implementation of a Rapid Response System: A quasi-experimental study. Resuscitation, 85(2014): 676-82.

4. Ennis, L. (2014). Paediatric early warning scores on a children’s ward: a quality improvement initiative. Nursing Children and Young People, 26(7): 25-31.